HOME | AKTUALNOŚCI| O NAS | HISTORIA RASY | WZORZEC RASY | ŁUKI | AZA | WYSTAWY | GALERIA | KONTAKT | KSIĘGA GOŚCI | LINKI

STANDARD RASY COLLIE ROUGH
(Wzorzec wpisany do rejestru FCI pod nr 156 d z 1986 roku)

Od niepamiętnych czasów pasterze prowadzili selekcje swych psów do wypasu bydła i obrony stada.
Część tych owczarków przystosowana była do stróżowania i obrony owiec, dlatego ich budowa fizyczna i psychika różnią się od collie. Dobrym przykładem może być polski owczarek podhalański.
Inny pasterz to owczarek niemiecki, który pracował na płaskim terenie, także jako stróż.
Owczarek szkocki wyselekcjonowany był przez owczarzy szkockich do pracy na rozległych wrzosowiskach rozciągających się na pogórzu szkockim. Collie zaganiały owce do zagrody, pilnowały stad oraz poszukiwały zaginionych sztuk. W związku z tym bez większego wysiłku musiały przemierzać pastwiska.
Standard, na którym mamy się oprzeć, jest opracowany dla zwierzęcia już w pełni dojrzałego, które zakończyło swój rozwój. Dla różnych psów oznacza to różny wiek. Jedne potrzebują na to dwóch lat, inne ponad trzech. W poszczególnych etapach "doroślenia" zmienia się budowa głowy i ciała. Angielscy hodowcy przekazują w swoich książkach, że o wiele lepiej jest, gdy rozwój psa przebiega dłużej (do trzech lat). Te egzemplarze, które osiągnęły swój szczyt w półtora lub do dwóch lat, z reguły ogromnie tracą w następnych latach, stają się bowiem ciężkie i mało wyraziste.

WYGLĄD OGÓLNY
Collie powinien wywierać natychmiastowe wrażenie jako pies o wielkiej urodzie, pozostający w nienaruszonej godności, bez żadnej dysproporcji odnośnie całości.

CHARAKTERYSTYKA
Aby umożliwić collie wypełnianie naturalnej skłonności do pracy pasterskiej, jego fizyczna struktura powinna być na pograniczu siły i aktywności, wolna od niezgrabności i bez śladu ociężałości. Ekspresja, jeden z największych punktów, jest uzyskana przez perfekcyjną równowagę i połączenie czaszki i wielkości czoła, kształtu, koloru i umiejscowienia oczu, właściwej pozycji i noszenia uszu.

TEMPERAMENT
Collie powinien mieć przyjacielskie nastawienie, bez śladu nerwowości czy agresywności.

GŁOWA I CZASZKA
Prawidłowa głowa jest bardzo ważna i musi być proporcjonalna do wymiaru psa. Patrząc z przodu lub z boku głowa przypomina dobrze stępiony, gładki klin. Czaszka płaska, boki zwężają się stopniowo i gładko od uszu do końca czarnego nosa, bez wystających kości policzkowych czy ściągniętej kufy. Widziana z profilu, linia pokrywy czaszki i grzbiet nosa, tworzą dwie równoległe proste linie równej długości, podzielone przez nieznaczny, jednak zauważalny stop. Środkowy punkt między wewnętrznymi kącikami oczu (który jest środkiem właściwie umiejscowionego stopu) jest środkiem równowagi na długości głowy. Koniec gładkiej, dobrze zaokrąglonej kufy jest tępy, nigdy kwadratowy. Żuchwa mocna o wyraźnym zarysie. Głębokość czaszki, od brwi do dolnej szczęki, nigdy nie może być nadmierna (na wskroś).

ZĘBY
Zęby duże, dolne siekacze zachodzące ściśle na górne; nieznaczna szczelina nie stanowi poważnej wady. Żuchwa silna, wyraźnie wyrzeźbiona, niezbyt duża.

OCZY
Są one ważną cechą i nadają psu słodki wyraz. Powinny być średniej wielkości (nigdy bardzo małe), osadzone nieco skośnie, kształtu migdałowego, koloru ciemnobrązowego, z wyjątkiem osobników merle, u których oczy (jedno lub oba) są czasami niebieskie lub niebiesko nakrapiane. Wyraz pełnej inteligencji, z szybkim, uważnym spojrzeniem kiedy słuch.

USZY
Powinny być małe i osadzone ani zbyt blisko na szczycie głowy, ani za bardzo na jej bokach. W stanie odprężenia skierowane do tyłu, w stanie napięcia zaś skierowane do przodu i noszone półstojące z końcami, w jednej trzeciej, załamanymi w sposób naturalny do przodu.

TUŁÓW
Powinien być nieco dłuższy niż wysokość. Grzbiet mocny, z delikatnym wzniesieniem w okolicy lędźwiowej, klatka piersiowa głęboka, średnio szorstka tuż za łopatkami, żebra dobrze wysklepione.

SZYJA
Powinna być muskularna, mocna, dobrej długości, łagodnie wygięta.

PRZÓD
Łopatki pochylone i dobrze ukątowane. Przednie łapy powinny być proste i muskularne. Łokcie nie wykręcone ani na zewnątrz, ani do środka.

KOŃCZYNY TYLNE
W udzie muskularne, suche i żylaste; podudzie z dobrze ukątowanym stawem kolanowym. Stawy skokowe niskie i silne.

ŁAPY
Powinny być kształtu owalnego, z silnymi podeszwami. Palce zakrzywione łukowo, ustawione blisko siebie. Palce łap tylnych mniej wysklepione.

RUCH
Ruch jest dla tej rasy charakterystyczny. Prawidłowo zbudowany pies nigdy nie stawia łokci skierowanych na zewnątrz, choć będąc w ruchu, łapy stawia stosunkowo blisko siebie. Plątanie, krzyżowanie, chód toczący, są wysoce niepożądane. Tylne kończyny oglądane z tyłu, od kolan do ziemi mają być równoległe, powinny być one silne i stanowić siłę napędową. Ruchy psa powinny być płynne. Długi krok jest pożądany, lecz powinien być lekki, nie zdradzający wysiłku.

OGON
Powinien być długi, z kością sięgającą co najmniej do stawu skokowego. W stanie spokoju opuszczony, lecz przy końcu z lekką "fajką" ku górze. W czasie podniecenia może być noszony wysoko, lecz nie powyżej grzbietu.

SZATA
Powinna być bardzo gęsta i pasować do zarysu psa. Włos okrywowy prosty i szorstki w dotyku, podszycie miękkie, puszyste i bardzo gęste, tak że niemal ukrywa skórę. Grzywa i kryza bardzo obfite. Sierść na części twarzowej gładka, również na uszach, ale u ich podstawy obfita. Na kończynach przednich obfite pióra, kończyny tylne również obficie porośnięte powyżej stawu skokowego, poniżej niego zaś gładkie. Ogon bardzo bogato owłosiony.

UMASZCZENIE
Trzema uznanymi kolorami są: śniady, tricolor i blue-merle.

WZROST
Psy:56-61 cm; suki 51-56 cm (mierzone w kłębie).

WADY

Długość głowy nieproporcjonalna do tułowia; cofnięte czoło lub nieharmonijna głowa; słaba, ostra kufa; wysklepiona czaszka; wydatna kość potyliczna; wypukłe policzki i grzbiet nosa wklęsły lub garbonos; przodozgryz; tyłozgryz; okrągłe lub jasne oczy, płaski lub krępy tułów: strome łopatki lub stawy skokowe, luźne łokcie: krzywe przedramię: krowia postawa tylnych kończyn; łapy duże; luźne; zajęcze; ustawione podsiebnie lub odsiebnie; długie, słabe śródręcza; krótki ogon; złamany lub wychylony na boki, lub noszony wyżej grzbietu; stojące lub nisko osadzone uszy; miękka, bawełniana szata: słaby podszerstek; nerwowość; agresja.

UWAGA

Samce powinny mieć widoczne dwa normalne jądra, znajdujące się w mosznie.

Źródło: Lucyna Zboralska "Collie i Sheltie"